Olimpia leży w zachodniej części Peloponezu w krainie zwanej Elidą, u zbiegu rzeki Alfejos i wpadającego do niej Kladeosu. Od tej nazwy geograficznej igrzyska przejęły swoją nazwę. Igrzyska olimpijskie odbywały się co cztery lata i stały się wyznacznikiem czasu. Uczestniczyli w nich wyłącznie Grecy. W tym okresie na dwa miesiące ogłaszano w całej Helladzie pokój.
Początki olimpijskiej rywalizacji sportowców giną wśród legend. Pierwsze odnotowane igrzyska olimpijskie miały miejsce w 776 roku p.n.e. Zwycięzcą został Koroibos z Elidy, który triumfował w biegu krótkim (dromos) na dystansie jednego stadionu. Te wydarzenie stały się podstawą miary czasu, jaką przyjął grecki historyk Timajos. Określił je jako igrzyska I Olimpiady i liczył odtąd dzieje Grecji dzieląc je na czteroletnie odcinki (od igrzysk do igrzysk), czyli olimpiady. Z różnych źródeł historycznych wiadomo jednak, że igrzyska na terenie Olimpii odbywały się już wcześniej. Według legend początek igrzysk należy wiązać z samym Zeusem, który stoczył w Olimpii walkę z Kronosem o panowanie nad światem. Triumfujący Zeus ustanowił igrzyska ku czci swego zwycięstwa. Pierwszym triumfatorem był Apollo, który pokonał Hermesa w biegu i Aresa w walce pięściarskiej.
Igrzyska trwały początkowo jeden dzień, jednak dzięki zwiększaniu liczby konkurencji wydłużno także czas trwania (do pięciu dni). W antycznej Grecji mogli rywalizować tylko mężczyźni. Brali oni udział wyłącznie w konkurencjach indywidualnych. Początkowo w igrzyskach olimpijskich brały udział jedynie państwa Peloponezu. Dopiero w igrzyskach 12. Olimpiady wzięli udział zawodnicy cudzoziemcy spoza Peloponezu (Ateńczycy). Wiele z popularnych wówzas dysyplin zachowało się w nieco zmienionej formie do naszych czasów. Pierwszego dnia sportowcy uczestniczyli w obrzędach ku czci Zeusa. Najważniejszą konkurencją był pięciobój, składający się z biegu, skoku w dal, rzutu dyskiem i oszczepem oraz zapasów. W trakcie igrzysk odbywały się także walki bokserskie oraz wyścigi rydwanów (na hipodromie). Ostatniego dnia wręczano nagrody zwycięzcom (wyłącznie z pierwszego miejsca). Często uważano ich za bohaterów, dlatego honorowano ich wieńcem i stawiano im pomniki.
Ostatnie igrzyska olimpijskie zorganizowano w Olimpii w 393 roku n.e. kiedy to cesarz Teodozjusz I Wielki wydał zakaz organizowania igrzysk. Na ponad 1000 lat idea olimpijska poszła w zapomnienie.
Bibliografia:
- „Śladami przeszłości” podręcznik do historii dla klasy pierwszej gimnazjum pod redakcją Stanisława Roszaka
- www.olimpijski.pl
Tagi: igrzyska olimpijskie starożytne igrzyska olimpijskie historia igrzysk
Początki olimpijskiej rywalizacji sportowców giną wśród legend. Pierwsze odnotowane igrzyska olimpijskie miały miejsce w 776 roku p.n.e. Zwycięzcą został Koroibos z Elidy, który triumfował w biegu krótkim (dromos) na dystansie jednego stadionu. Te wydarzenie stały się podstawą miary czasu, jaką przyjął grecki historyk Timajos. Określił je jako igrzyska I Olimpiady i liczył odtąd dzieje Grecji dzieląc je na czteroletnie odcinki (od igrzysk do igrzysk), czyli olimpiady. Z różnych źródeł historycznych wiadomo jednak, że igrzyska na terenie Olimpii odbywały się już wcześniej. Według legend początek igrzysk należy wiązać z samym Zeusem, który stoczył w Olimpii walkę z Kronosem o panowanie nad światem. Triumfujący Zeus ustanowił igrzyska ku czci swego zwycięstwa. Pierwszym triumfatorem był Apollo, który pokonał Hermesa w biegu i Aresa w walce pięściarskiej.
Igrzyska trwały początkowo jeden dzień, jednak dzięki zwiększaniu liczby konkurencji wydłużno także czas trwania (do pięciu dni). W antycznej Grecji mogli rywalizować tylko mężczyźni. Brali oni udział wyłącznie w konkurencjach indywidualnych. Początkowo w igrzyskach olimpijskich brały udział jedynie państwa Peloponezu. Dopiero w igrzyskach 12. Olimpiady wzięli udział zawodnicy cudzoziemcy spoza Peloponezu (Ateńczycy). Wiele z popularnych wówzas dysyplin zachowało się w nieco zmienionej formie do naszych czasów. Pierwszego dnia sportowcy uczestniczyli w obrzędach ku czci Zeusa. Najważniejszą konkurencją był pięciobój, składający się z biegu, skoku w dal, rzutu dyskiem i oszczepem oraz zapasów. W trakcie igrzysk odbywały się także walki bokserskie oraz wyścigi rydwanów (na hipodromie). Ostatniego dnia wręczano nagrody zwycięzcom (wyłącznie z pierwszego miejsca). Często uważano ich za bohaterów, dlatego honorowano ich wieńcem i stawiano im pomniki.
Ostatnie igrzyska olimpijskie zorganizowano w Olimpii w 393 roku n.e. kiedy to cesarz Teodozjusz I Wielki wydał zakaz organizowania igrzysk. Na ponad 1000 lat idea olimpijska poszła w zapomnienie.
Bibliografia:
- „Śladami przeszłości” podręcznik do historii dla klasy pierwszej gimnazjum pod redakcją Stanisława Roszaka
- www.olimpijski.pl
Tagi: igrzyska olimpijskie starożytne igrzyska olimpijskie historia igrzysk
Wszelkie Prawa Zastrzeżone © 2024
